گلپر دارای خواص آنتی اکسیدان و ضد نفخ بالا می باشد و معمولا همراه با مواد غذایی نفاخ مانند باقلا مورد استفاده قرار می گیرد. دانه های گلپر موجب تقویت شدن معده ام می شود و هضم کننده خوبی هم به حساب می آید. کسانی که معده ضعیف یا تنبلی دارند، می توانند از پودر گلپر بعنوان ادویه در غذا استفاده کنند.
اسانس دانه های گلپر دارای خاصیت ضد میکروبی می باشد و همانند سیر و پیاز شوینده معده به شمار می آیند. از این ادویه بعنوان نگهدارنده مواد غذایی از فساد نیز استفاده می شود.
آیا این موضوع صحت دارد کسانی که به گلپر حساسیت دارند با مصرف آن کهیر می زنند؟
کلا گیاهان خانواد جعفری قادر هستند ترکیب های کومارینی داشته باشند که برای بعضی از افراد حساسیت زا می باشد و مشکلات نوری روی پوست به وجود می آورد. یعنی شخصی که به این گیاهان حساسیت دارد، در اثر مصرف یا تماس پوستی با آن ها و قرار گرفتن در آفتاب، دچار لک های پوستی قهوه ای، قرمز یا تاولی می شود که گاه خارش را با خود به همراه دارد. البته درصد کمی از کسانی که به ترکیب های کومارینی حساسیت دارند اما به هر حال اگر کسی در اولین تماس با گلپر یا سایر گیاهان چتری یا مصرف آن ها دچار این حساسیت شود، دیگر نباید سراغ این گیاهان برود چون با مصرف بیش از یکبار احتمال دارد حساسیت افزایش پیدا کند و لک ها یا تاول ها تمام بدن فرد را درگیر خود کنند.
آیا برای نگهداری بلند مدت از دانه های گلپر باید آن ها را پودر کنیم؟
توصیه میکنیم که دانه گلپر را تا زمانی که قصد مصرف آن را ندارید، پودرش نکنید، همینطور این نکته درمورد تمام دانه های گیاهان خانواده جعفری مانند زیره، رازیانه و گشنیر صدق می کند. چون اسانس در دانه گیاهان محبوس می باشد و اگر آن ها را در شرایط درست نگهداری کنیم تا 2 الی 3 سال از آن ها می توانید استفاده کنید چون وقتی دانه ها پودر شوند، اسانس آن ها به سرعت تبخیر می شود و خاصیت خود را از دست می دهد و دوام آن ها در شرایط مناسب نگهداری به 6 ماه هم نمی رسد. البته بهتر است دانه ها را زمان مصرف یا حداکثر یکی دو هفته پیش از مصرف پودر کنید.
دانه های گلپر را باید در چه ظرف و چه دمایی نگهداریم؟
شیشه های رنگی تیره یا ظروف فلزی با در محکم، بهترین ظروف جهت نگهداری دانه های اسانس دار به حساب می آیند. دانه ها را باید در محیطی که به دور از رطوبت و نور می باشد، نگهداری کنید. بدترین ظروف برای نگداری دانه های اسانس دار، ظروف پلاستیکی می باشند. اندازه ظرف نیز باید با حجم ادویه یکی باشد زیرا هوای داخل ظرف می تواند موجب اکسیده شدن اسانس شود و بو و خاصیت آن را با تغییراتی رو به رو کند.
قسمت های مورد استفاده گلپر:
از قسمت ریشه، برگ و دانه گلپر برای اهداف دارویی استفاده می شود.
از ساقه و بذر گلپر در طعم دهنده شیرینی استفاده می کنند.
از برگ های خشک گلپر و ریشه آن به صورت دمنوش استفاده می شود.
از برگهای خشک شده، به صورت پودر در ادویه جات استفاده می شود.
از پودر این گیاه در آشپزی، آجیل ها و ترشی جات استفاده می شود.
عوارض جانبی گلپر:
عصاره این گیاه سمی به حساب می آید و اگر با پوست تماس برقرار کند، موجب تحریک حساسیت به نور خورشید می شود. فرد دچار خارش، قرمزی، اگزما و سوزش خواهد شد.
افراد کمی با سوختگی درجه سوم مواجه می شوند که علائم آن تا یک سال طول می کشد.
دانه های گیاه گلپر ایرانی، گیاهان همسایه را می کشد. به همین خاطر وقتی آن را در باغ می کارید، باید از آن مراقبت کنید.
نتیجه گیری:
بخاطر سمی بودن عصاره برگ گلپر، پیشنهاد می شود هنگامی که با گلپر ایرانی سر و کار دارد، مراقب آن باشید. گلپر یک ادویه فوق العاده برای پختن لوبیا و سیب زمین به حساب می آید. همینطور گلپر یک گیاه زینتی زیبا به شمار می رود که می تواند تهاجمی باشد و باید حسابی مراقب آن باشید.